سلول های خورشیدی مونو کریستال از کارآیی بیشتری برخوردار هستند زیرا از یک منبع سیلیکون جدا می شوند.
سلول های خورشیدی پلی کریستالی از چندین منبع سیلیکونی مخلوط شده اند و مقداری از کارآیی آنها کاسته می شود.
فناوری فیلم نازک هزینه کمتری نسبت به پانل های مونو یا پلی دارد اما از کارآیی کمتری نیز برخوردار است. این ماده عمدتا در کاربردهای بزرگ تجاری استفاده می شود.
سلول های نوع N نسبت به سلول های نوع P در برابر تخریب ناشی از نور مقاومت بیشتری دارند.
سلولهای PERC یک لایه بازتابنده به سلول می دهند تا فرصت دوم برای جذب نور را به سلول بدهد.
سلول های نیمه برش با استفاده از روبان های کوچکتر برای انتقال جریان الکتریکی ، باعث کاهش کارآیی سلول خورشیدی می شوند که این امر باعث کاهش مقاومت در مدار می شود.
صفحات خورشیدی دو طرفه نور دو طرف صفحه را جذب می کنند.